Προσβάλλει όλες τις φυλές και εξίσου τα δυο φύλα και επηρεάζει περίπου στο 1% του πληθυσμού. Η λεύκη δεν ανήκει στα λοιμώδη ή μεταδοτικά νοσήματα και δεν μεταδίδεται με σωματική επαφή από τον πάσχοντα στους υγιείς. Από ιατρικής άποψης η λεύκη συνήθως δεν είναι βλαβερή, ούτε προκαλεί σωματικό πόνο, οι επιδράσεις της ασθένειας στην ψυχολογία και τα συναισθήματα του ασθενή, είναι μεγάλες. Συσχετίζεται με ορισμένα νοσήματα όπως αυτά του θυρεοειδούς.

Η ακριβής αιτία της λεύκης είναι άγνωστη, αν και οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι μια αυτοάνοση ασθένεια. Στην περίπτωση της λεύκης, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα μελανοκύτταρα του δέρματος. Επίσης πιθανό είναι ένα ή περισσότερα γονίδια να κάνουν ένα άτομο πιο επιρρεπή στην εκδήλωση της δερματικής αυτής διαταραχής. Πιθανολογείται ότι τα ηλιακά εγκαύματα ή κάποια συναισθηματική φόρτιση μπορεί να πυροδοτήσουν την λεύκη χωρίς όμως να έχει αποδειχθεί.

• Αποχρωματισμός του δέρματος
• Η πρόωρη λεύκανση ή το γκριζάρισμα των μαλλιών στο τριχωτό της κεφαλής, στις βλεφαρίδες, στα φρύδια ή στα γένια (συνήθως πριν την ηλικία των 35)
• Απώλεια του χρώματος στους βλεννογόνους.
• Αποχρωματισμένες κηλίδες γύρω από τον ομφαλό, τις μασχάλες, τον πρωκτό και τα γεννητικά όργανα

• Στην γενικευμένη λεύκη, οι αποχρωματισμένες κηλίδες συχνά προχωρούν συμμετρικά σε αντίστοιχα μέρη του σώματος.
• Στην τμηματική λεύκη, καλύπτει ένα τμήμα ή μια πλευρά του σώματος, συνήθως εμφανίζεται σε νεαρότερη ηλικία για να εξελιχθεί για ένα ή δύο χρόνια και μετά να σταματήσει.
• Στην εντοπισμένη ή εστιακή λεύκη, που καλύπτει ένα ή μερικά τμήματα του σώματος.

Δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί πώς ένας ασθενής θα ανταποκριθεί στη θεραπεία της λεύκης. Το είδος της θεραπείας για κάθε άτομο θα εξαρτηθεί από την γενική υγεία, την ηλικία και τα σημεία που εμφανίζεται η λεύκη στο σώμα του. Τα αποτελέσματα μπορούν να ποικίλλουν από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο. Συνδυάζοντας δύο ή περισσότερες αγωγές συχνά απολαμβάνουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.
Για την θεραπεία της λεύκης συνιστώνται:

• Τοπική θεραπεία ( τοπικά κορτικοστεροειδη, ουσίες μπορούν να επαναχρωματίσουν το δέρμα.
• Φωτοθεραπεία (Γίνεται χρήση φωτός συγκεκριμένου μήκους κύματος για την επαναμελάγχρωση του δέρματος)
• Χημειοφωτοθεραπεία (PUVA)
  Χειρουργική επέμβαση (αποτελεί τελευταία θεραπευτική διέξοδος όταν έχουν αποτύχει όλες οι παραπάνω θεραπευτικές επιλογές)
• Αντισυμβατική θεραπεία (ορισμένες βιταμίνες, μέταλλα, αμινοξέα και ένζυμα έχουν θεωρηθεί επιβοηθητικά στην αντιμετώπιση της λεύκης)
• Αποχρωματισμός (απομακρύνει το υπόλοιπο της χρωστικής από το δέρμα)